آهنگ ضیافت از ناصر عبداللهی

من خودمم نه خاطره، منظره ام نه پنجره
من یه هوای تازه ام، نه انعکاس هنجره

میخوام سکوت کوچه رو، ترانه بارون بکنم
دلا رو به ضیافت ترانه مهمون بکنم

میخوام بگم که این صدا، هر چی که هست مال منه
شیشه رخوت شبو، سنگ ستاره میشکنه

خونه من همینوراست . پیش شما پیاده ها
هر جا که چشم عاشقی مونده به خط جاده ها
هر جا که چشم عاشقی مونده به خط جاده ها

همنفس این وطنم، همدل دلبستگیاش
همدم دلواپسی و همقدم خستگیاش

بغض ترانه سنگیه، من ولی جنس شیشه ام
دل رو به غربت نزدم، تیشه نخورده ریشه ام

بغض ترانه سنگیه، من ولی جنس شیشه ام
دل رو به غربت نزدم، تیشه نخورده ریشه ام

من خودمم نه خاطره، منظره ام نه پنجره
من یه هوای تازه ام، نه انعکاس پنجره

میخوام سکوت کوچه رو، ترانه بارون بکنم
دلا رو به ضیافت ترانه مهمون بکنم

میخوام بگم که این صدا هر چی که هست مال منه
شیشه رخوت شب و سنگ ستاره میشکنه

خونه من همینوراست، پیش شما پیاده ها
هر جا که چشم عاشقی مونده به خط جاده ها
هر جا که چشم عاشقی مونده به خط جاده ها

همنفس این وطنم، همدل دلبستگیاش
همدم دلواپسی و همقدم خستگیاش

بغض ترانه سنگیه، من ولی جنس شیشه ام
دل رو به غربت نزدم، تیشه نخورده ریشه ام

بغض ترانه سنگیه، من ولی جنس شیشه ام
دل رو به غربت نزدم، تیشه نخورده ریشه ام

تنها دلیل بودنم، خوندن این ترانه هاست
زخم هزار تا خاطره تو دل عاشقانه هاست

تنها دلیل بودنم، خوندن این ترانه هاست
زخم هزار تا خاطره تو دل عاشقانه هاست